Het geluidsniveau L is de logaritmische verhouding van de geluidsdruk p en een referentiewaarde p0. Internationaal is afgesproken als referentiewaarde 1*10-5 te nemen, dit is ongeveer de intensiteit bij de gehoordrempel. Dus: Naast het geluidsniveau wordt bij specialistische metingen het geluidsintensiteitsniveau bepaald. Dit wordt gedefinieerd als de logaritmische verhouding van de absolute waarde van de geluidsintensiteit I en een referentiewaarde I0. Internationaal is afgesproken als referentiewaarde 1 pW/m² = 10-12 W/m2 te nemen, dit is ongeveer de intensiteit bij de gehoordrempel. Voor het geluidsniveau (SPL, sound pressure level) geldt: : met: prms: De rms waarde van de instantane geluidsdruk in Pa P0 de referentiedruk. Het geluidsniveau wordt aldus uitgedrukt in decibel. Het geluidsniveau in een normale werk- of woonomgeving varieert tussen ca. 30 en 80 decibel. Voor het optellen van geluidsniveaus moet je rekening houden met het logaritmische karakter van deze niveaus (zie optellen van geluidsniveaus). De referentiedruk p0 als boven is internationaal afgesproken voor geluid in lucht. Het geluidsniveau van hoorbaar geluid in lucht heeft daarmee een bereik van 0 dB (gehoordrempel bij een frequentie van 1000 Hz) tot ca. 134 dB (pijngrens). In water wordt als referentiedruk 1 μPa genomen. In onderstaande tabel een aantal voorbeelden van geluidsniveaus en geluidsintensiteiten. Categorie:Akoestiek
Vocabulary