Chromatische (kleuren-) interferentie in zeeschuim van organisch materiaal bestaat uit dood plankton.
Een voorbeeld in de natuur (letterlijk storing) is de samen- of tegenwerking van verscheidene golven op dezelfde tijd en plaats.
Er kunnen zich verschillende verschijnselen voordoen, afhankelijk van de frequentie, amplitude en fase van de golven en de eigenschappen van het medium.
Er ontstaat in alle gevallen een interferentie-patroon met plaatsen van een hogere intensiteit, wanneer de golven in fase zijn.
De golven versterken elkaar en er ontstaat een buikpunt. Dit wordt constructieve interferentie genoemd. Er ontstaan ook plaatsen met een lagere intensiteit, of zelfs volledige uitdoving, waar de golven elkaar opheffen.
De golven zijn dan in tegenfase en er ontstaat een knooppunt. Dit wordt destructieve interferentie genoemd. Dit fenomeen kan optreden bij elektromagnetische golven, geluidsgolven, watergolven, etc. Op het verschijnsel is de techniek van het antigeluid gebaseerd.
Ook elementaire deeltjes als elektronen vertonen deze patronen, waarbij het golfkarakter van deze deeltjes tot uitdrukking komt.
Deze experimentele verschijnselen staan aan de basis van de kwantummechanica. Twee geluidsgolven die in frequentie net iets van elkaar verschillen veroorzaken een kloppend geluid in het aantal hertz waarin ze van elkaar verschillen, dit verschijnsel noemt men zweving.
Uitgebreide uitleg over interferentie
Interferentie is een natuurkundig fenomeen dat optreedt wanneer twee golven met elkaar interageren. De interactie kan constructief of destructief zijn.
In een constructief scenario worden twee golven met dezelfde amplitude of frequentie gecombineerd om een nieuwe golf te vormen met een grotere amplitude.
Voor een destructief scenario worden twee golven met verschillende amplitudes gecombineerd om een golf met een lagere amplitude te produceren.
Er zijn verschillende soorten golven die interferentie kunnen veroorzaken, waaronder zwaartekracht-golven, radiogolven, oppervlaktewatergolven en lichtgolven.
Wanneer twee identieke golven van dezelfde frequentie en duur parallel reizen, zullen ze uiteindelijk een interferentiepatroon produceren. Dit wordt het interferentie-effect genoemd en wordt vaak waargenomen bij zeepbellen, die kleuren produceren op basis van de dikte van de zeepfilm.
In klassieke zin is interferentie een combinatie van golffuncties en het principe van superpositie. Dit betekent dat de verplaatsing van een medium de algebraïsche som is van individuele golfverplaatsingen. Met dit als uitgangspunt hebben onderzoekers talloze experimenten kunnen genereren die het effect van interferentie aantonen.